Παντα.

Στο μονοπάτι φαινόταν ένα κεράσι











Που κρεμόταν από ένα δέντρο












Που γύρω του βούιζε μια μέλισσα











Κι ο ήλιος έδειχνε την καταπράσινη χλόη











Που διέσχιζε ένα ποτάμι












Περνώντας μέσα από αμπέλια











Με ολόγιομους κόκκινους καρπούς










Έτοιμους για δάγκωμα










Σαν τα δικά σου χείλη