Παρασκευή

Πριγκίπισσα της αυγής

Μια φορά και ένα καιρό


Και ακόμα περισσότερο

Στον δρόμο για το σιδερένιο βουνό

Πέρα από την στιγμιαία άνεση και τον ιερό τόπο

Υπάρχει μια γη μυστηρίου

Που αν την δουν τα μάτια σου

Καίγονται σαν να συναντούν οξύ

Εκεί η σκιά κάλεσε την πριγκίπισσα

Και την έκλεισε σε τοίχους

Που φυλάν δράκοι

Οι δράκοι αυτοί ξερνάνε φωτιά

Σε όποιον πλησιάζει

Και την κρατούν φυλαγμένη καλά

Αυτή ουρλιάζει και από τότε

Το έλεος έχει πριγκίπισσα

Την πριγκίπισσα της αυγής



Στον πόλεμο με τους δράκους

Οι ήρωες χάνονταν

Από τον μαύρο άνθρωπο

Και τους σκοπούς του

Έστελνε τους πόνους

Και την νύχτα στην μάχη

Καβάλα σε σιδερένια άλογα

Οι ανεξίτηλοι ιερείς του

Ευλογούσαν τους σκοτεινούς δαίμονες

Και οι στρατιές τους προέλαυναν

Στις αλυσίδες του ασφαλούς

Η χήρα της χαράς

Και οι κόρες τις ελπίδας μας πρόσθεταν

Σαν σκόνη έξω από τα τοίχοι

Της πριγκίπισσας της αυγής



Τις μέρες της παράδοσης

Οι πολεμιστές είχαν σχεδόν χαθεί

Κάτω από κραυγές και ιπτάμενες φλόγες

Τα τελευταία σπαθιά πολεμούσαν

Έτοιμα για να θυσιαστούν

Και η λύπη σηκωνόταν ψηλά

Η ενοχή και η υποκρισία

Φέρναν πληροφορίες στο βασιλιά

Και η απαλότητα προσπαθούσε να διαφύγει

Από την θάλασσα

Το κακό άρχισε και την έτρωγε

Ο βασιλιάς έβλεπε οράματα

Και παρακαλούσε

Να του φέρουν πίσω

Την πριγκίπισσα της αυγής



Οι φρουροί της θλίψης

Τρυπούσαν τα τοίχοι

Αυτή κραύγαζε για έλεος

Και το έλεος είχε βασίλισσα

Την πριγκίπισσα της αυγής



Ένας χρόνος πέρασε

Στον παράδεισο και στην κόλαση

Και όταν τους περισσότερους

Τους είχε σκοτώσει η νύχτα

Ένα σκυλί ήρθε και με βρήκε

Στους τόπους της εξορίας μου

Και μου είπε

Μια φορά και ένα καιρό

Η πριγκίπισσα της αυγής

Χόρευε στα λιβάδια

Με ένα λευκό φόρεμα

Σαν νεράιδα που την αυγή

Γεννάει

Πρέπει να την σώσεις

Και ας χαθείς

Πρέπει να βρεις

Την πριγκίπισσα της αυγής
















Υ.Γ. Σορυ για τα ορθογραφικά


Είναι παλιοχαρακτήρες.

Σα και μένα