Τι να μας λέει η θάλασσα;

Η επανάσταση είχε ξεκινήσει από τον καιρό του νεατερνταλ.
Έτσι , ο Κάντερ ο παράξενος, δούλευε σα καθαριστής στην παγκόσμια υπηρεσία προστασίας του συστήματος.

Τα βράδια.

Του Κάντερ του την είχε δώσει το με πόσο ισούται η τετραγωνική ρίζα του τέσσερα .

Δεν το καταλάβαινε .

Και η Μαρία του την είχε δώσει ...
Ούτε αυτή τον καταλάβαινε.
Και αυτό τον έκανε να νοιώθει σαν τη τετραγωνική ρίζα του τέσσερα , που δε καταλάβαινε !
Και έτσι, μετά από τόσες χιλιετίες επανάστασης ,και αφού ο Κάντερ δούλευε στα εσώτερα του συστήματος, είχε την λιτή περιεκτική όμως φιλοσοφική θεωρεία.
Ο κόσμος στηρίζετε στην δύναμη του δάχτυλου.-
Βαθύ, και φιλοσοφημένο.
Υπάρχει ας πούμε σε μια ευρύτερη κλίμακα ο ξένος δάχτυλος .
Έρχεται , αλλάζει τις αποφάσεις της κυβερνήσεως, ενίοτε και την κυβέρνηση .
Η γκόμενα που αν κουνήσει το δάχτυλο έχει οπoιoν θέλει.
Και ο βιομήχανος που πατώντας ένα κουμπί με ένα δάχτυλο δίνει σωστές και καίριες λύσεις.
Όταν είσαι παιδί ο δάσκαλος η, η μητέρα που κουνώντας ένα δάχτυλο θα σε μαλώσουν, και η φάρα όταν μεγαλώσεις που σε δείχνουν με το δάχτυλο.
Σε αυτούς άνηκε και ο Κάντερ, στους δαχτιλοδιχτουμενους.
Βλέπεις έτυχε στην ζωή του να ανήκει στους αλλοπαρμένους και τους ελαφροισκιοτους .
Δύσκολη φάρα, πόσες ώρες κι αν πέρασε μπροστά από τα αστερια που φώτιζαν τον ουρανο και τους έλεγε μιλήστε μου, με πόσους τρόπους, γλυκά ,άγρια, ουδέτερα , ανάλαφρα ,με θαλπωρή .
Και έπειτα , πόσες ώρες μίλαγε στις σαύρες που βγαίνανε ολόγυρα.
Έτσι τον αρχίσανε .
Τον δείχνανε με το δάχτυλο και λέγανε.
Είναι ελαφοισκιοτος .
Έφυγε από το χωριό του , και ήρθε στην πόλη...

Βέβαια , δεν ήταν αυτός ο σκοπός του...

Αυτός, είχε απλά ξεκινήσει να ακολουθήσει ένα σύννεφο.

Tου φάνηκε λυπημένο, και επειδή ήθελε να το δει χαρούμενο άρχισε και του μίλαγε του τραγούδαγε, ώσπου να το δει να γίνεται διάφανο.
Μέρες νύχτες μαζί του, ώσπου έφτασε στα τείχη της πόλης, μπήκε μέσα, και το σύννεφο ξέσπασε.
Έπειτα τον τύλιξαν η μυρωδιές της πόλης...
Κατάλαβε.
Και οι πολίτες τον δείξανε με το δάχτυλο.

Είναι ο Κάντερ ο παράξενος !
Έπιασε δουλειά σε ένα μαγαζί με ρούχα και με τον καιρό , και τις κατάλληλες γνωριμίες αυτή την στιγμή που τα λεμε ,ξεσκονίζει με ένα κόκκινο πανάκι τον χώρο που βρισκόταν το κομβίο πυρηνικής ανατίναξης του πλανήτη.

Όλα σε ένα ταχτοποιημένα.

Ήξερε ο Κάντερ όποιος κουνούσε το δάχτυλο καλύτερα σε αυτόν τον κόσμο μάζευε και τις περισσότερες εξουσίες.
Και αυτός ήξερε ένα κόλπο...

Του το χαν μάθει οι μέλισσες...

Στη βόλτα με το σύννεφο...

Έκανε με το δάχτυλο του την κίνηση της σταγόνας που πέφτει κάτω από το βάρος της σημασίας της...

Kαι...
Μας απογείωσε !

-