Δευτέρα

Βραδινή κοινωνία


Τα σύννεφα έκαναν την πρωινή τους βόλτα στον ουρανό
κοίταξα τα σκουπίδια από το παράθυρο
στοιβαγμένα ατσουμπαλλα
γράφοντας την προσωπικότητα του άνθρωπου
της σύγχρονης εποχής
πήρα τους δρόμους
ένα τυπάκι απέναντι μου
κατάπινε τα σκυλάδικα
σαν αμφεταμίνες
το ένα πίσω απ’ το άλλο
κοίταγα το συναίσθημα του να ανοίγει σαν χοάνη
άνοιγε με το που άρχιζε το τραγούδι
έκλεινε με το που τελείωνε
από τις τηλεοράσεις βγαίναν τα χέρια τον παρουσιαστών και με τραβούσαν να δω το πρόγραμμα τους
ενώ οι τηλεθεατές αγκαλιασμένοι ανησυχούσαν μην μπουν τα ναρκωτικά μες το σπίτι τους
οι γοητείες που δεχόταν ήταν έτοιμες για να χτίσουν την προσωπικότητα τους
αλλά ο άνθρωπος έχει και άλλα χαρακτηριστικά
στάθηκα για λίγο
κοίταξα μακριά το καρναβάλι
ένας νεαρός με άνετο στυλ χοροπήδαγε με χάρη δίπλα μου
-έλα !μου έλεγε
μπες μες τον χορό
αδυνατισμένες καλλονές με ένα χαμόγελο πνιγμού χτυπούσαν γύρω του τα μπουτια τους
μια κοπελιά με ένα όμορφο χαμόγελο μου πρόσφερε σε ένα καλαθάκι την τελευταία λέξη της μόδας με μορφή σοκολάτας
-θέλεις ; μου είπε
είδα πίσω από το χαμόγελο τον εαυτό της να έχει στρίψει λυπημένος αριστερόστροφα
κούνησα το κεφάλι μου και συνέχισα
κοίταξα τα λουλούδια
άπλωσα το χέρι μου μέσα απ το νέφος
και χάιδεψα ένα τριαντάφυλλο
-συγγνώμη
λεμε πως δεν έχετε φωνή κι όμως παρότι έχουμε κάνει συνεχίζετε να ευωδιάζετε
ουουυοουουουου
πήρα τον λύκο μου και πήγαμε στο φεγγάρι
σας κοιτάμε καμία φορά από κει
καλή σας νύχτα