Η αρκούδα είχε μόλις ξυπνήσει από την χειμερία νάρκη της.
Έσυρε το βαριεστημένο σώμα της έξω από την σπηλιά ,
και άρχισε να κουνάει τον μεγάλο τριχωτό πισινό της.
Πάνω κάτω, πάνω κάτω ,έπειτα σταμάτησε για λίγο ,
και άρχισε να τον κουνάει κυκλικά ,
πρώτα αριστερόστροφα και μετά δεξιόστροφα,
σαν να ήθελε να απελευθερώσει την εγκλωβισμένη από την νάρκη της ενέργεια της.
Κοίταξε το ποτάμι που θρεφότανε, έκατσε μπροστά του
σε ορθογώνια στάση, και άρχισε να παίζει με το χιόνι...
Ο ανοιξιάτικος ήλιος της ζέσταινε το μέτωπο, και το μόνο που ήθελε ήταν να τραγουδάει ...
Έτσι άρχισε...
-ΡΡΡΡΟΟΑΑΡΡ ΑΡΓΚΟΥ ΡΟΑΑΑΡΡΡΡΡ!!!!
Τα έντομα και τα πούλια του δασούς γύρω αποφάσισαν να την συνοδεύσουν.
-Τιπι τιπι τιπι !!!
- Τσιου!!!
- ΡΟΟΟΑΑΑΑΡΡΡ ΑΡΓΚΑ !!!!
-Τιπι τιπι !!!
Τα υπόλοιπα ζώα του δάσους βγήκαν απ τις φωλιές τους αρχίζοντας
τις καθημερνές δραστηριότητες τους .
Ο αέρας θροΐζε γλυκά πάνω στης κορφές τον δέντρων και σιγά ,σιγά...
ο ήλιος ξεπρόβαλε αφήνοντας μια γαλήνια , και όμορφη, μέρα .
