Βγήκα στον δρόμο με την όρεξη να μαζέψω Κατερίνες .
Στήθηκα έξω από την αυλή του γείτονα και περίμενα να περάσουν .
Βέβαια, δεν ήταν και το καλύτερο σημείο .
Και έτσι, βγήκε ο γείτονας .
Ο πρώτος γείτονας .
-Τι κανείς εδώ; μου είπε
-Ε να ,περιμένω να μαζέψω Κατερίνες .
-Α ! οι Κατερίνες δεν ζουν εδώ ζουν στην πόλη .
-Στην πόλη είστε σίγουρος ;
-Ναι είμαι σίγουρος μου είπε .
Στήθηκα έξω από την αυλή του γείτονα και περίμενα να περάσουν .
Βέβαια, δεν ήταν και το καλύτερο σημείο .
Και έτσι, βγήκε ο γείτονας .
Ο πρώτος γείτονας .
-Τι κανείς εδώ; μου είπε
-Ε να ,περιμένω να μαζέψω Κατερίνες .
-Α ! οι Κατερίνες δεν ζουν εδώ ζουν στην πόλη .
-Στην πόλη είστε σίγουρος ;
-Ναι είμαι σίγουρος μου είπε .
Kαθώς έβγαινε από το σπίτι του για δεύτερη φορά, στάθηκε πάνω στον παλιό εαυτό του, και αφού ισορρόπησε , ένας τρίτος ξεκίνησε από μέσα τους τον δρόμο του για την δουλειά...
Εμένα δουλειά μου ήταν να μαζέψω Κατερίνες .
Έτσι τράβηξα στην πόλη .
Κτίρια ψιλά, χοντρά τσιμέντα. Ωραία αίσθηση !
Σκέφτηκα πως οι Κατερίνες θα έχουν κάποιες αξίες, και έτσι στάθηκα έξω από το χρηματιστήριο αξιών .
Δεν ήξερα πως είχαν προοδεύσει τόσο οι άνθρωποι, είχαν βρει πια την τιμή της αξίας .
Του κάκου όμως ! κανείς δεν επένδυε σε Κατερίνες την σήμερον ημέρα .
Έτσι ,άνοιξα την κονσέρβα με την απογοήτευση και την έφαγα, έριξα το κουτάκι στον δρόμο και το ψηλό κλώτσαγα .έπειτα έκατσα στο πεζοδρόμιο ,και ακούμπησα τους αγκώνες μου στα γόνατα, και τις παλάμες μου στα μάγουλα .έμεινα έτσι ώρα και ένας δικαστής με πλησίασε .
-Τι κάνεις εδώ ;μου είπε
-Να , θέλω να μαζέψω Κατερίνες αλλά δεν βρίσκω καμιά πουθενά
-Α! οι Κατερίνες ζούνε στους αγρούς ...
Μου είπε καθώς έβγαζε την στολή του και φόραγε αυτή του αστυνομικού.
Στους αγρούς να πας αλλιώς θα σε συλλάβω
-Γιατί;
-Για διατάραξη κοινής ουτοπίας
-Ω ! καλά , και που είναι οι αγροί;
-Πέρα από τα συρματοπλέγματα
Μου είπε καθώς φορούσε την στολή του δημάρχου, και ετοιμαζόταν να κάνει δηλώσεις στα κανάλια .
Έβγαλε το χρυσό ρόλοι του από την αριστερή του τσέπη ,και το αστραφτερό του χαμόγελο από την δεξιά, το καθάρισε λίγο στην άκρη του μανικιού του και το φόρεσε.
Σήκωσε τα χέρια του ψηλά και αγκάλιασε όλη την εικόνα .
Έμεινα εκτός εικόνας .
Εκτός ήχου .
Και εκτός .
Κόσμου .
Μέσα από την σιωπή μια ομίχλη βούιξε και ένα λιοντάρι φάνηκε .
-Τι θες ; μου είπε
-Κατερίνες !!!
-Οι Κατερίνες λάμπουν ακόλουθα το φως του ήλιου
Ακολούθησα την ροή του ήλιου πέρασα τα συρματοπλέγματα και βγήκα στους αγρούς.
Πράγματι τα λιβάδια ήταν γεμάτες από αυτές .
Και ήταν ολάνθιστες .
Γεμάτα μικρές ολάνθιστες Κατερίνες .
Ο ήλιος σηκώθηκε ψηλότερα για να τις δει και αυτός .
Και έτσι άρχισε ...
Μια όμορφη και γαλήνια μέρα .
Εμένα δουλειά μου ήταν να μαζέψω Κατερίνες .
Έτσι τράβηξα στην πόλη .
Κτίρια ψιλά, χοντρά τσιμέντα. Ωραία αίσθηση !
Σκέφτηκα πως οι Κατερίνες θα έχουν κάποιες αξίες, και έτσι στάθηκα έξω από το χρηματιστήριο αξιών .
Δεν ήξερα πως είχαν προοδεύσει τόσο οι άνθρωποι, είχαν βρει πια την τιμή της αξίας .
Του κάκου όμως ! κανείς δεν επένδυε σε Κατερίνες την σήμερον ημέρα .
Έτσι ,άνοιξα την κονσέρβα με την απογοήτευση και την έφαγα, έριξα το κουτάκι στον δρόμο και το ψηλό κλώτσαγα .έπειτα έκατσα στο πεζοδρόμιο ,και ακούμπησα τους αγκώνες μου στα γόνατα, και τις παλάμες μου στα μάγουλα .έμεινα έτσι ώρα και ένας δικαστής με πλησίασε .
-Τι κάνεις εδώ ;μου είπε
-Να , θέλω να μαζέψω Κατερίνες αλλά δεν βρίσκω καμιά πουθενά
-Α! οι Κατερίνες ζούνε στους αγρούς ...
Μου είπε καθώς έβγαζε την στολή του και φόραγε αυτή του αστυνομικού.
Στους αγρούς να πας αλλιώς θα σε συλλάβω
-Γιατί;
-Για διατάραξη κοινής ουτοπίας
-Ω ! καλά , και που είναι οι αγροί;
-Πέρα από τα συρματοπλέγματα
Μου είπε καθώς φορούσε την στολή του δημάρχου, και ετοιμαζόταν να κάνει δηλώσεις στα κανάλια .
Έβγαλε το χρυσό ρόλοι του από την αριστερή του τσέπη ,και το αστραφτερό του χαμόγελο από την δεξιά, το καθάρισε λίγο στην άκρη του μανικιού του και το φόρεσε.
Σήκωσε τα χέρια του ψηλά και αγκάλιασε όλη την εικόνα .
Έμεινα εκτός εικόνας .
Εκτός ήχου .
Και εκτός .
Κόσμου .
Μέσα από την σιωπή μια ομίχλη βούιξε και ένα λιοντάρι φάνηκε .
-Τι θες ; μου είπε
-Κατερίνες !!!
-Οι Κατερίνες λάμπουν ακόλουθα το φως του ήλιου
Ακολούθησα την ροή του ήλιου πέρασα τα συρματοπλέγματα και βγήκα στους αγρούς.
Πράγματι τα λιβάδια ήταν γεμάτες από αυτές .
Και ήταν ολάνθιστες .
Γεμάτα μικρές ολάνθιστες Κατερίνες .
Ο ήλιος σηκώθηκε ψηλότερα για να τις δει και αυτός .
Και έτσι άρχισε ...
Μια όμορφη και γαλήνια μέρα .
