...το πρωτόγονο...

Στο μικρό χωριό της εξέλιξης η ταξική πάλη είχε αρχίσει...
Το πρωτόγονο πριν καλά καλά καταλάβει δεχόταν επίθεση από το πρέπει να καταλάβεις.
Ενώ το κατάλαβες παρατηρούσε αμέτοχο την πάλη.
Το πριγκιπικό σωστά κατάλαβες που είχε δώσει την διαταγή της επίθεσης υπό την καθοδήγηση του απολυταρχικού επιτέλους κατάλαβε...
Το σωστά κατάλαβες ελευθέρωσε την απορία, η οποία καβαλώντας την πλάτη τις αντίληψης έψαχνε να βρει το αποτέλεσμα.
Η συνάντηση ήταν μοιραία, και γέννησε την απόφαση που είπε την μαγική λέξη που ως τότε κανείς δεν είχε πει...
-ΚΑΦΕ!
Ξεκίνησε αποφασισμένος να πάρει μια κούπα καφέ και το πρωτόγονο πριν καλά καλά καταλάβει κόμπασε ότι κατάλαβε.
Έτσι πριν καλά καλά καταλάβει βρέθηκε στην κουζίνα.
-Καλημέρα !
-Καλημέρα...
-Θα ήθελα μια...
Ένας συνοδοιπόρος πρωινού οράματος μπήκε μέσα...
-Καλημέρα...
-Καλημέρα!
-Καλημέρα...
-Λέγατε...;
-Να θα ήθελα μια...
-Καλημέρα!
-Καλημέρα...
-Καλημέρα !
-Καλημέρα...
-Ναι...πείτε μου...
-Να ...Απλά θα ήθελα μια...
-Καλημέρα!
-Καλημέρα!
-Καλημέρα...
-Καλημέρα!
-Καλημέρα...
-Λοιπόν;...
-Μήπως μπορώ να έχω μια...
-Καλημέρα!!
-Καλημέρα!!!
-Καλημέρα...
-Καλημέρα!!
-καλημέρα !
-Καλημέρα...
Και έτσι κατάλαβε ότι η μέρα θα πέρναγε πριν καλά καλά καταλάβει...
Και αυτό ήταν μια ταξική νίκη γιατί το πρωτόγονο πριν καλά καλά καταλάβει επέστρεψε μετά από μάχη στην ανώτερη βαθμίδα της σκέψης του...
-καλημέρα...
Είπε και κοίταξε από το ανοιχτό παράθυρο την αχτίδα του ήλιου που του την υποσχότανε....