Παρασκευή

Ίσως









Βλέπω τα παιδιά χωρίς παπούτσια στα φανάρια
Και σκέφτομαι τον όμορφο μας κόσμο
Γύρω οι πλατείες να ειν γεμάτες με σκουπίδια
Και αδέσποτα σκυλιά γυρνάν στο δρόμο

Κρύφτηκε η αλήθεια σε υπόγεια και στοίχους
Και σέρνετε σε άλλη εποχή
Τώρα πια το ψέμα μας ξέρανε τους κήπους
Κι αγάπη έχει χρόνια κρεμαστεί

Γύρω μου ο ουρανός σκοτεινός και γκρίζος
Το βήμα μου αποτυπώνει η σκόνη
Μέσα από τις λέξεις σου τις μυρωδιές μυρίζω
Την μουσική μου ο κόσμος μου γυμνώνει

Και αν σε τύχω μάτια μου πώς να σε γνωρίσω
Κάτω από τους τόνους του απαλού σου μεηκ απ
Με ποια έρημη αλήθεια τον κόσμο να ορίσω
Φωτίζοντας αχνά τα πλαστικά

Πούλησα τα αισθήματα και αγόρασα ανέσεις
Ενέσεις διαρκείας για καλύτερη ζωή
Τώρα πια το σώμα μου μπορείς να το συνθέσεις
Ίσως να μπορείς και την ψύχη