Δευτέρα

Ο σκοπός Αγιάζει τα μέσα .




(Θρησκευτική παρεμβολή )...




Στον πόλεμο της εργασίας , και μετά από σκληρές μάχες οι βιομήχανοι αποφάσισαν να ασφαλίσουν τον κόσμο τους .
Έτσι, έφτιαξαν φρούρια , και ανάθεσαν σε σκοπούς να φυλούν τα συμφέροντα τους.
Οι αντεγκλήσεις όμως ήταν πάμπολλες , και όλο οξύνονταν ,και έτσι ο σκοπός της σκοτεινής πύλης στο απομακρυσμένο φυλάκιο  του μαύρου χρήματος ένιωθε την ταραχή να δρασκελίζει μέσα του.
Είχε πληροφορίες πως θα δεχόταν επίθεση , και βλέποντας το κρονισμένο φεγγάρι θαμπό είχε τρομοκρατηθεί .
Τότε, άκουσε ένα τρίξιμο κλαδιών δεξιά του .

Μέσα στον τρόμο του , όπλισε και πυροβόλησε προς τα κει.
Ένα ωχ,μαζί με ένα γδουπ απλώθηκε στην υγρή δροσιά της νύχτας , και μετά μια φωνή ακούστηκε …

Με έφαγες γελοίε…

Ο σκοπός κινήθηκε προς τα κει ενώ το βράδυ μύριζε αίμα, μετακίνησε τα κλαδιά που του έκρυβαν την θέα και είδε…

Ένας παπάς κείτοταν αιμόφυρτος στην χλόη και αγκομαχούσε…

Ρε παπά είπε, τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ;  

Στάσου να σε βοηθήσω

Κοίταξε την πληγή , η σφαίρα τον είχε πάρει πλάγια και ξώφαλτσα , και είχε σταματήσει στην άκρη της κοιλιακής  χώρας .
Κάτσε ωρε παπά να σου καθαρίσω την πληγή , να πάρει… Ξέχασα το παγούρι μου …

Να ! Πάρε !Του είπε ο παπάς έχω εγώ είναι αγιασμός… Και του έδωσε ένα μπουκάλι.

Στο άκουσμα αυτών των λέξεων τα βαμπίρ που είχαν μυρίσει αίμα συνοφρυώθηκαν και πέταξαν μακριά .

Ο σκοπός έπιασε την σφαίρα που δεν είχε χωθεί βαθιά και την τράβηξε , έπειτα έριξε πάνω στην πληγή αγιασμό…
Αγιάζοντας και τα μέσα …