Το μπουκαλάκι της κόκα κόλα έβλεπε τον λόφο γερμένο κάτω από ένα δέντρο και προσπαθούσε με σπασμωδικές κινήσεις να ανέβει στην κορυφή του λόφου.
Ένιωθε ότι είναι φτιαγμένο για να ανέβει ψηλά Η εταιρεία που το είχε παρασκευάσει, ήταν από τις κορυφαίες στον κόσμο.Και αυτό σαν γνήσιο προϊόν της ,έπρεπε να είναι ψηλά .Μα αυτός που το είχε πιει, το είχε αφήσει κάτω από ένα δέντρο, και έτσι τώρα αυτό αγκομαχούσε.
-Έλα του είπε το πεταμένο χαρτομάντιλο .Μην κάνεις έτσι, ωραία είναι και εδώ, έχει ίσκιο .
-Α παπαπα δε μπορώ, είμαι για ανεβασμένα πράματα .
Η ζελατίνα ακούγοντας την κουβέντα του είπε
-Μια ζωή τα ίδια πράγματα , νομίζω ότι θα έπρεπε να είμαστε ευτυχισμένα και ταπεινά που ο θεός μας έφερε σε ένα τόσο ωραίο περιβάλλον ,δίπλα στο ποτάμι, να μην ζητάμε παραπάνω και να του λεμε και ένα ευχαριστώ.
-Συγγνώμη αλλά η εταιρεία που με παρασκεύασε κατέχεται από υλιστική φιλοσοφία και δεν πιστεύω σε θεούς .
Την ώρα που τελείωνε την φράση του ένα άδειο πακέτο τσιγάρων έπεσε από τον ουρανό.
-Ορίστε τώρα; Είπε η ζελατίνα, τι έχεις να πεις ;Ο θεός το έκανε πάλι το θαύμα του ,από που ήρθε αυτό;Άντε παιδιά όλοι μαζί να τον ευχαριστήσουμε .
Και έτσι όλα μαζί με μια φωνή είπαν.
-Ευχαριστούμε θεέ που μας φροντίζεις .
Ανασηκώνοντας λίγο το κεφάλι του o άνθρωπος κοίταξε την ώρα, άφησε το χαρτί της γκοφρέτας του πήρε την κοπέλα του από το χέρι και έφυγε νιώθοντας πραγματικά ευλογημένος .
-Όταν είμαι μαζί σου νιώθω σαν θεός.
Της είπε Αυτή του χαμογέλασε, πέρασε τα χέρια της γύρω από την μέση του , και ακούμπησε το κεφάλι της στον ώμο του.
Το μπουκαλάκι κοίταξε τον λόφο
-Ε! Αφού γίνονται και θαύματα ,μπορεί να τα καταφέρω.
Σιγά σιγά μαζεύτηκαν και άλλα σκουπίδια να δουν την προσπάθεια του...
