Κόκκινο βράδυ

Τα λόγια πέφτουν σα καλύβες που ήρθαν να προσμένουν το μέλλον
Πίσω απ το τζάμι κεραυνός
Τα χέρια χουφτώνουν τα μπούτια και τα χείλια στάζουν αίμα
Η αγάπη σε τρία τέταρτα
Ένα μανταρίνι στην ατμόσφαιρα
Και βήματα που γυρνάν την πλάτη τους και φεύγοντας φοράνε αλυσίδες Παρελθόν παρόν μέλλον
Στη σέσουλα τα Σάββατα και η μοναξιά έξω από τα λούνα παρκ
Μπλέκεται το γέλιο σου στην ατμόσφαιρα μαζί με τα ψέματα
Πέντε πολίτες χτυπούν την ευκαιρία στην αγορά
Περπατάς στο φαρδύ δρόμο μόνος σου
Γιατί δεν υπάρχουν πια άνθρωποι
Πήραν το καράβι που τους έταζε το ταξίδι στην αιωνία αγάπη
Και έφυγαν
Οι λύκοι ουρλιάζουν στο φεγγάρι
Ο άνεμος σου φυσά στο πρόσωπο
Η λύπη κλαίει στο φως του στύλου
Και η μοναξιά μαζεύεται στεναχωρημένη ,γιατί λες πως δε σου αρέσει
Η μάσκα του θεού γελά

Στο ποτάμι χιλιάδες κάβουρες μαζεύουν την αντανάκλαση των πρόσωπων που αφηρημένα κείτονται

Στον ουρανό τα σαλιγκάρια προχωρούν αργά προς το μέλλον
.