Δευτέρα

Έχω φάει κόλλημα σου λέω


Η Νίτσα η Λίτσα και η Πίτσα καθόντουσαν αγκαζέ στο παγκάκι. πάντα αγκαζέ καθόντουσαν και όπου πηγαίνανε πηγαίνανε αγκαζέ.

Ήρθε και ο Μπαμπής και έπιασε αγκαζέ τη πίτσα και σηκώθηκαν να πανε βόλτα όλοι μαζί και πάντα αγκαζέ .

Με το που έτριψαν στην γωνία είδαν τον Στάθη που έπιασε αγκαζέ τη νιτσα και πήγαν όλοι μαζί βόλτα πάντα αγκαζέ .

Όταν έστριψαν στην επόμενη γωνία είδαν τον Γιώργο με την Ρούλα την Σούλα την Τούλα και τον Νιόνιο που πήγαιναν βόλτα πιασμένοι πάντα αγκαζέ .

Ο δρόμος ήταν μεγάλος μα όχι τόσο και έτσι βρέθηκαν ο ένας απέναντι στον άλλο δημιουργώντας ένα ανεπανάληπτο τετ ατ τετ .

- καλημέρα ...

-καλημέρα να περάσω θέλω ...

- τι όμορφα τα μαλλιά σου σήμερα!

-σε ευχαριστώ χρυσή μου μα είμαι βιαστική πρέπει να περάσω...

-κάνετε λίγο ποιο κι να περάσω;

-μα βέβαια ...αν πηγαίνατε λίγο στο πλάι...

-υπέροχη μέρα σήμερα δεν συμφωνείτε;

-καλή μου και τι όμορφο το μενταγιόν σας ...

-ρε συ αυτοί δεν κουνιούνται !

-δοκίμασε να τους τραβήξεις προς αυτή την πλευρά και εγώ να τους σπρώξω προς την άλλη μπας και περάσουμε!!!

Ήταν μοιραίο, ο δρόμος είχε χώρο μόνο για ένα άτομο από κάθε πλευρά και έτσι τα κατά μετώπων ζευγάρια άλλαξαν για λίγο τον σχηματισμό τους.

Ο Στάθης ήρθε τετ ατ τετ με την Σούλα .

-θεέ μου τι να πω, είσαι το πεπρωμένο μου

-είσαι πολύ όμορφος

-θα μου φαει τον άντρα η τσούλα

-όχι τσούλα Σούλα

- καλημέρα σας κύριε όμορφη μέρα

άμα δε μου κρύβες το χώρο μπορεί να την έβλεπα

και άλλαξαν πάλι σχηματισμό αυτή την φορά από την άλλη πλευρά και λεει ο Μπαμπής στην σουλα .

-νομίζω ότι πρέπει να το σκεφτείτε πιο ώριμα για τον φίλο μου

-τι λετε; Να ξέρατε πως χτυπάει η καρδιά μου μες τα τροφαντά μου στήθη

-δεν είναι αρμόζων συμπεριφορά αυτή απ την φίλη σας

-γιατί; Η δικιά σας φίλη έχει καλύτερη γλώσσα ;

-να σου δώσω το τηλέφωνο μου;

-είσαι σαν ανάποδο γαμώτο

έπειτα άλλαξαν ξανά θέσεις- πάντα αγκαζέ- ήρθαν στο αρχικό τετ ατ τετ προσπαθώντας όλοι μαζί να βαδίσουν μπροστά για να συνεχίσουν τη βόλτα τους καταλήγοντας σε ένα ατελείωτο σημειωτόν...

Στην άκρη του δρόμου απλωνόταν ένα λιβάδι στο οποίο μια αγελάδα βόσκαγε...

Ένα παγόνι που βρέθηκε στο τοπίο άνοιξε αμέσως τα φτερά του ... Είναι να το’ χεις. !

Ο περαστικός διαβατής που είχε φτάσει πλέων στο σημείο κοίταξε για λίγο τον όχλο και μετά κοίταξε την αγελάδα...

Του φάνηκε για σοβαρή και συγκροτημένη προσωπικότητα...

Την πλησίασε...

-Καλημέρα έρχομαι απ την ποριά και έχω φτάσει τόσο μακριά γιατί με κυνηγάνε κυβερνητικοί., νομίζω πια ότι τους ξέφυγα. Χρειαζόμαστε αγωνιστές, τα πράματα είναι πια δύσκολα

-μουυυυυ...

Είπε η αγελάδα

και κούνησε ανέμελα την ουρά της αφήνοντας ένα τεράστιο αποπάτημα να πέσει στον χώρο...

Τι προικισμένο ζώο!... Πόσο σοφοί οι ινδοί που το λατρεύουν με μια κίνηση τόσα νοήματα..

Α) η κατάσταση είναι χέστα...

Β) ο αγώνας θέλει κοπριά και σκάλισμα για να δυναμώσει...

Δεν υπήρχε αμφιβολία η αγελάδα ήταν οπαδός του ζεν .

Τα πουλιά από πίσω κελαηδούσαν και ένας ψύλλος πήδαγε από δω και από κει κυνηγώντας ένα κόκκο γύρης μιας και δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει.

Ο ήλιος από περιέργεια ,σηκώθηκε πιο ψηλά για να δει τι γίνεται φωτίζοντας όλο το τοπίο φτιάχνοντας έτσι μια όμορφη και γαλήνια μέρα...