Πέμπτη

Το κοντό και το μακρύ


Το κοντό και το μακρύ
Καθόταν στην τιβι
Και έβλεπαν την θεία κούλα
Που της φόρεσαν κουκούλα

Κοίταγαν τον κυρ Μιχάλη
Που την ταξική την πάλη
Του την βάζαν σε μια τσάντα
Και τον παίρναν χίλια πλάνα

Κι είδαν θε μου λόγια τόσα
Που κρεμόντουσαν στην γλώσσα
Πέφταν ,στέκανε στα γενιά
Όποιου είχε και τα χτένια

Να κι λύσεις μες το δρόμο
Να παλεύουν με το τρόμο
Νύχτα μέρα σα γιορτή
Και φωτιά στο μαγαζί

Και έπειτα στις διασφιμησεις
Πρόχειρους τρόπους να ζήσεις
Όπως πρόχειρα στημένα
Προσπαθούν να χουν και σένα

Ντύνουν την αλήθεια ψέμα
Γεύεται το αγρίμι αίμα
Οι σειρήνες τους ουρλιάζουν
Και ονειροπόλους πιάνουν

Λεει το κοντό με μια
Κάνε αγάπη οικονομία
Μας πληρώνουν ανελλιπώς
Πρώτη η τέλος του μηνός

Είναι η αλήθεια ευτυχία;
Ο μισθός μας είναι η βία
Μάθαμε πια το χρόνο
Να τον κλέβουμε στο δρόμο

Παει το μακρύ κοντά του
Ακουμπάει στην καρδιά του
Και του λεει όλο νάζι
Κάνοντας πως δε το νοιάζει

Τώρα που χει διαφημίσεις
Μήπως θες να με γαμήσεις;
Και αν το κάνεις και γλυκά
Θα τα δεις τα αθλητικά

Κι όπως έχεις καταλάβει
Του συστήματος η βλάβη
Είναι που χεις για αβλαβή
Το κοντό και το μακρύ