Δευτέρα

Των γραφών τα Άγραφα


Το πτώμα, σηκώθηκε νωρίς το πρωί ,και άνοιξε την πόρτα αφήνοντας στο πόμολο τρία δάχτυλα .
-Γαμώτο είπε . δύσκολη μέρα
Περπάτησε στο Χολ και έφτασε στην εξώπορτα .
Αποφάσισε να μην το ρισκάρει , έτσι, έδεσε σε ένα σπάγκο το βαρίδι που είχαν στο σπίτι για να χτυπάν τα κρέατα ,και την άλλη μεριά στο πόμολο της εξώπορτας και το άφησε να πέσει απότομα.

ΓΡΑΝΓΚ!

Η πόρτα άνοιξε, και αυτό χαμογελώντας χαιρέκακα βγήκε στο δρόμο . Στάθηκε στην στάση, και περίμενε το λεωφορείο ακουμπώντας απαλά το σιδερό .Καθώς ξεχάστηκε ακούμπησε πιο βαριά, και ένοιωσε το μπράτσο του να ανοίγει . Δεν το ένοιαξε και πολύ, τα νεύρα του είχαν νεκρωθεί εδώ και καιρό και δεν ένιωθε , αλλά, όπως και να το κάνεις, δε το χάρηκε κιόλας .
Το λεωφορείο σταμάτησε μπροστά του ,και με απαλές κινήσεις ανέβηκε πάνω του και πιάστηκε από την χειρολαβή .Έβαλε το άλλο χέρι στην τσέπη, και το λεωφορείο ξεκίνησε ξαφνικά αναγκάζοντας τον να το βγάλει απότομα και να αφήσει τον παράμεσο στο λερωμένο τζιν παντελόνι .
-Σκατά γαμώτο είπε
Και οι γύρω επιβάτες τον κοίταξαν με κάποια περιφρόνηση . Ένα παιδάκι κρατώντας από το χέρι την μαμά του και τρώγοντας με το άλλο γλειφιτζούρι τον έδειξε και είπε ...
-Κοίτα μαμά αυτός μυρίζει άσχημα.
Το πτώμα, έκανε έναν σαρκαστικό μορφασμό ξέροντας πως κάποια στιγμή όλοι θα βρισκόντουσαν εκεί που είναι και με την σύσπαση στου προσώπου του, η μύτη ξεκόλλησε και έπεσε στο πάτωμα. Το πτώμα και οι επιβάτες κοίταξαν με απορία, και μια έγκυος σηκώθηκε για να του παραχωρήσει τη θέση της.
Αυτός ,την κοίταξε με τα διαπεραστικά του μάτια ,και έτσι αυτή ανακάθισε ισιώνοντας την φούστα της και λικνίζοντας απαλά το σώμα της . Δεν υπήρχε μέλλον σε αυτό τον κόσμο το ξέρε, αυτά είναι επινοήσεις του ανθρώπου .
Χα ! Αυτά μπορεί να επινοήσει ο άνθρωπος που είναι ένας κόκκος στο άπειρο, φαντάσου τι μπορεί να επινοήσει το σύνολο που έφτιαξε αυτόν το κόκκο.
Χα χα άρχισε να γελάει με την σκέψη της, το πτώμα που την κοίταγε γέλασε και αυτό με αποτέλεσμα να ξεκολλήσει η κάτω σιαγώνα, αναγκάζοντας το σε ένα μορφασμό που τους έκανε και τους δυο να γελάνε πιο δυνατά , ενώ μια εύσωμη κυρία μην αντέχοντας την μυρωδιά και την ζέστη άρχισε να κουνά νευρικά την βεντάλια της. Το πτώμα την κοίταξε και αυτή, μαγνητισμένη από το βλέμμα του άρχισε να την κουνάει ήρεμα .
Κοίταξε από την άλλη , στο πίσω παράθυρο έφτανε στην στάση που έπρεπε να κατέβει. Πάτησε με τον αντίχειρα το κουμπί, και με το που άναψε το κόκκινο φως ένοιωσε τον αντίχειρα του να ξεκολλάει.
Κατέβηκε με προσοχή, και κατευθύνθηκε προς την δουλειά του .
μπήκε στο γραφείο του –ευτυχώς οι πόρτες ήταν ανοιχτές – και κάθισε μπρος τον υπολογιστή του .
Πάτησε με το παπούτσι το κουτί του υπολογιστή να ανοίξει, και περίμενε την οθόνη να ανάψει .
να πάρει το κομπιούτερ ξεκινάει με ctrl. alt .del. σκέφτηκε ...
Δοκίμασε να χρησιμοποιήσει το μικρό δαχτυλάκι με τον αντίχειρα, αλλά με το που ακούμπησε στο πληκτρολόγιο το μικρό δαχτυλάκι έσπασε, και αυτός έκατσε να κοιτά απορημένος .
Δοκίμασε όλους τους τρόπους που μπορούσε να σκεφτεί, αλλά δεν γινόταν τίποτα .
Δεν μπορούσε να ανοίξει τον υπολογιστή . Σε λίγο ο διευθυντής μπήκε μέσα ,τον είδε που καθόταν μπροστά στον υπολογιστή, και διαμαρτυρήθηκε...
-Τι ακόμα ;Δέκα παρά τέταρτο και εσύ δε δουλεύεις ; Άντε τι κάθεσαι ;
Το πτώμα πήγε να μιλήσει ,αλλά με την κίνηση η κάτω σιαγώνα ξεκόλλησε ακόμα περισσότερο και έμεινε να κοιτάει εμβρόντητο .
-Αααα ! Είσαι και αυθάδης, απολύεσαι !Πήγαινε να πάρεις την απόλυση σου ...
Το πτώμα ,σηκώθηκε απότομα από την θέση του ακούγοντας το κρακ του αγκώνα του, και τσαντισμένο όπως ήταν, το τέντωσε απότομα βλέποντας το να ξεκολλάει και να πέφτει σερνόμενο στο πάτωμα .
Παρόλα αυτά δεν έχασε καιρό , πήγε στο ταμεία και πήρε τα λεφτά του ।


Αισθάνθηκε ανακούφιση


Επιτέλους.


Είχε τα χρήματα για την κηδεία του .